W mieszkaniach należy stosować następujące oddzielne obwody:
— obwód zasilający wypusty oświetleniowe sufitowe i ścienne,
— obwód zasilający gniazda wtyczkowe ogólnego przeznaczenia,
— obwód zasilający gniazdo wtyczkowe pralki,
— obwód zasilający gniazda wtyczkowe w kuchni i łazience,
— obwód zasilający odbiorniki stale (kuchnie elektryczne, podgrzewacze wody, ogrzewanie podłogowe).
Do jednego obwodu może być przyłączonych nie więcej niż 10 gniazd wtyczkowych i nie więcej niż 20 wypustów oświetleniowych. Można stosować wspólne obwody dla odbiorników oświetleniowych i gniazd wtyczkowych, jeżeli w danym pomieszczeniu zastosowane będą co najmniej dwa obwody.
Zgodnie z zaleceniami COBR Elektromontaż w pomieszczeniach mieszkalnych należy przewidywać:
— w pokojach 1 gniazdo wtyczkowe podwójne na każde 4-6 m² powierzchni, nie mniej jednak niż 2 gniazda,
— w kuchni 4-5 gniazd w tym jedno gniazdo 16 A,
— w przedpokoju co najmniej 1 gniazdo w miejscu dostępnym,
— w łazience 1 lub 2 gniazda, w tym jedno 16 A do zasilania pralki.
Gniazda wtyczkowe w pokojach należy instalować bezpośrednio nad listwą przypodłogową. W budownictwie realizowanym systemem tradycyjnym gniazda wtyczkowe mogą być umieszczane na wysokości 0,85 m od podłogi. W kuchni gniazda wtyczkowe instaluje się na wysokości 1,20 m od podłogi. W łazience w miejscu przeznaczonym na pralkę należy instalować gniazdo wtyczkowe na wysokości 1,20 m od podłogi. Ponadto obok umywalki należy przewidzieć gniazdo do elektrycznej maszynki do golenia na wysokości 1,6 m od podłogi. Gniazda wtyczkowe w pokoju należy projektować po obu stronach okna oraz na ścianie przeciwległej do okna, o ile układ pokoju nie narzuca jednoznacznego ustawienia mebli. Wszystkie gniazda wtyczkowe powinny być wyposażone w styk ochronny.
Łączniki do sterowania oświetleniem należy umieszczać wewnątrz pomieszczeń przy drzwiach od strony klamki na wysokości 1,4 m od podłogi. W łazienkach, WC oraz w kuchniach, w których nie ma miejsca na umieszczenie łącznika, należy usytuować je przy drzwiach na zewnątrz tych pomieszczeń.
W zależności od konstrukcji budynku i przyjętego sposobu wykonania instalacji stosuje się odpowiedni rodzaj przewodów, przy czym w każdym przypadku są to następujące przekroje:
— dla obwodów wypustów oświetleniowych 1,5 mm2 Cu,
— dla obwodów gniazd wtyczkowych 1,5 mm2 lub 2,5 mm2 Cu.
Ze względów estetycznych w mieszkaniach stosowane są głównie dwa sposoby układania przewodów: pod tynkiem lub w tynku.
Przewody wtynkowe mocuje się do ścian i sufitu oraz obrzuca zaprawą. Wszelkie łączenia wykonuje się w puszkach i rozetach. Przewody należy prowadzić równolegle bądź prostopadle do podłóg i sufitów. Nie wolno prowadzić przewodów na ukos, gdyż użytkownik pomieszczenia może spowodować uszkodzenie instalacji podczas wbijania gwoździa w ścianę, a nawet może ulec porażeniu.
W budownictwie z elementów prefabrykowanych o fakturze nie wymagającej tynkowania przewody prowadzi się w przygotowanych bruzdach, w szczelinach między elementami, w pustych przestrzeniach bloków stropowych, pod listwami podłogowymi oraz w listwach podłogowych prefabrykowanych.