Jako urządzenia ochronne przetężeniowe stosuje się bezpieczniki topikowe albo wyłączniki samoczynne z wyzwalaczami lub przekaźnikami nadprądowymi.
W przypadku powstania zwarcia o pomijalnej impedancji między przewodem liniowym a częścią-przewodzącą dostępną lub przewodem ochronnym w obwodzie, urządzenie ochronne powinno samoczynnie przerwać zasilanie przewodu liniowego obwodu lub urządzenia w wymaganym czasie.
Wyłączenie jest dostatecznie szybkie, jeżeli następuje w czasie nieprzekraczającym dopuszczalnych wartości podanych w tabeli.
Maksymalne czasy wyłączenia [s]
Wartości czasu samoczynnego wyłączenia podane w tablicy dotyczą przede wszystkim obwodów końcowych (odbiorczych) o prądzie nieprzekraczającym 32 A i w tych obwodach nie powinny być przekraczane.
Czasy wyłączenia dłuższe niż podane w tabeli mogą być dopuszczone w sieciach elektroenergetycznych i obwodach rozdzielczych. Wynika to z następujących założeń:
— zwarcia w takich obwodach są rzadkie,
— urządzenia zasilane przez takie obwody nie są trzymane w ręku i jeżeli były dotykane, to można je puścić w przypadku przepływu prądu rażeniowego.
W układach TN czas samoczynnego wyłączenia nie powinien przekraczać 5 s. Ograniczenie to jest umowne.
W układach TT w obwodach rozdzielczych i w obwodach końcowych o prądzie większym od 32 A jest dopuszczony czas samoczynnego wyłączenia nieprzekraczający 1 s.
Dla układu IT samoczynne wyłączenie nie jest zwykle wymagane po pojawieniu się pierwszego uszkodzenia.
Krótsze czasy wyłączenia mogą być wymagane dla specjalnych instalacji elektrycznych lub specjalnych ich lokalizacji stosownie do wymagań, zawartych w części 7 normy HD 60364.
Dla układów o napięciu względem ziemi Uu wyższym niż 50 V a.c. lub 120 V d.c. samoczynne wyłączenie w czasie określonym powyżej, odpowiednio dla obwodów odbiorczych oraz dla obwodów rozdzielczych, nie jest wymagane, jeżeli przy zwarciu z przewodem ochronnym lub z ziemią napięcie źródła zostanie obniżone w czasie nie dłuższym niż podany w tabeli lub w ciągu 5 s do wartości co najmniej 50 V a.c. lub 120 V d.c.
.Jeżeli w instalacji lub jej części nie mogą być spełnione warunki samoczynnego wyłączania, to należy zastosować ochronę uzupełniającą — połączenie wyrównawcze dodatkowe. Połączenia wyrównawcze dodatkowe (miejscowe) powinny łączyć wszystkie części przewodzące jednocześnie dostępne i części przewodzące obce. Połączenia te mogą obejmować określone miejsce, część instalacji lub całą instalację.
Ponadto w obwodach prądu przemiennego (a.c.) dla:
— gniazd wtyczkowych o prądzie znamionowym nieprzekraczającym 20 A, które są przewidziane do powszechnego użytku i do obsługiwania przez osoby niewykwalifikowane oraz
— urządzeń ruchomych o prądzie znamionowym nieprzekraczającym 32 A używanych na zewnątrz powinna być przewidziana ochrona uzupełniająca za pomocą urządzeń różnicowoprądowych (RCD).