Oświetlenie naturalne

Jest to światło słoneczne, przenikające do pomieszczenia przez okna, świetliki oraz inne powierzchnie przeźroczyste. Oświetlenie naturalne może być boczne — poprzez otwory okienne, górne — poprzez świetliki lub górno-boczne. Światło dzienne jest korzystne ze względów psychofizjologicznych, jednak duże zróżnicowanie jego natężenia w zależności od pogody, pory dnia i roku stwarza trudności w racjonalnym oświetleniu pomieszczeń i stanowisk pracy.

Oświetlenie boczne umożliwia bezpośredni kontakt wzrokowy z naturalnym krajobrazem, co korzystnie oddziałuje psychicznie. Jakość oświetlenia bocznego zależy od wysokości umieszczenia okien nad podłogą, powierzchni i kształtu okien oraz odległości miejsca konsumpcyjnego lub miejsca pracy od okna. Stoły, biurka, maszyny itp. stanowiska pracy nie powinny w zasadzie znajdować się dalej niż dwukrotna wysokość okna. Okna powinny sięgać jak najwyżej pod sufit, a ich górnych części nie należy zasłaniać. Dolną linię okien umieszcza się na różnych wysokościach w zależności od architektury budynku. Linia ta nie powinna się znajdować poniżej poziomu płaszczyzny stołów na sali (ok. 75 cm od podłogi). Niekiedy płaszczyzny okien sięgają niemal do samej podłogi, co nie ma większego wpływu na oświetlenie wnętrza, ale jest uzasadnione względami krajobrazowymi. Wielkość otworów okiennych można w przybliżeniu określić ze stosunku powierzchni okien (netto) do powierzchni podłogi pomieszczenia, przy czym stosunek ten powinien być nie mniejszy niż 1:10 dla prac nie wymagających precyzji, 1:7 dla prac średnio dokładnych i 1:5 dla prac precyzyjnych. W salach konsumpcyjnych wymagane jest dobre oświetlenie o stosunku 1:5 ÷ 1:7. Wielkość okien oraz ich usytuowanie nie stanowią wyłącznego warunku dobrego oświetlenia. Bardzo istotne jest utrzymanie okien w czystości. Nie należy także stosować szyb matowych i mlecznych, ponieważ takie szyby dają wrażenie odgrodzenia wnętrza od światła zewnętrznego. Firanki powinny być jak najcieńsze i jak najjaśniejsze.