Instalacje wykonywane przewodami gołymi lub jednożyłowymi izolowanymi na podporach izolacyjnych.
Trasy przewodów oraz miejsca na łączniki, gniazda wtyczkowe, oprawy itp. wyznacza się, przy czym należy zachować ok. 80 cm odległości między gałkami lub rolkami.
Gałki i rolki porcelanowe należy osadzać na klockach drewnianych lub na kolkach stalowych wstrzelonych lub ręcznie wbitych w mur. Izolatory należy osadzać na trzonach prostych lub hakowych, a trzony wkręcać w drewno, mocować nakrętkami na konstrukcjach stalowych lub osadzać w murze przy użyciu zaprawy cementowej. Izolatory należy nasadzać na trzony przed umocowaniem trzonów. Izolator należy nakręcać na trzon, którego koniec owija się włóknem konopnym, nasyconym pokostem z minią.
Przewody mocuje się do gałek, rolek lub izolatorów miękkim drutem stalowym ocynkowanym o średnicy 1,5—2 mm lub mocnym sznurkiem impregnowanym. Przewody gołe należy zabezpieczać osłonami przed dotknięciem i uszkodzeniem mechanicznym. Przez ściany i stropy należy wykonywać przejścia w rurach z materiału izolacyjnego za pośrednictwem izolatorów przepustowych lub przez otwory z materiału izolacyjnego. W pomieszczeniach z wyziewami żrącymi należy gołe przewody pomalować dwukrotnie lakierem kwasoodpornym. Łączenie przewodów należy wykonywać w pobliżu gałek lub izolatorów, stosując do tego celu zaciski śrubowe lub za pomocą lutowania.