Ogrzewanie podłogowe: 1 — ściana, 2 — taśma dylatacyjna, 3 — posadzka, 4 — wylewka betonowa 3-7 cm, 5 — wylewka betonowa ok. 2 cm, 6 — przewód grzejny, 7 — taśma montażowa, 8 — styropian 2-5 cm, 9 — izolacja przeciwwilgociowa, 10 — strop (podłoże)
Instalacje wykonywane przewodami grzejnymi.
Ograniczymy się do omówienia zagadnienia układania przewodów grzejnych w celu ogrzewania lub dogrzewania pomieszczeń, czyli tzw. ogrzewania podłogowego. Na warstwie izolacyjnej (styropian, twarda wełna mineralna) o grubości 2—5 cm, wylewa się cienką (1 cm) warstwę betonu. Na niej (po zastygnięciu betonu) rozkłada się równomiernie kabel na listwie lub siatce montażowej i pokrywa się 3—7 cm warstwą betonu. W miejscach, w których jest planowane późniejsze ustawienie mebli, wanien, brodzików itp., nie należy układać kabli grzejnych. Nie należy stosować mniejszych odstępów między zwojami przewodu niż podaje producent przewodów. W przypadku przewidywania regulacji ogrzewania podłogi przy użyciu termostatu, należy między dwiema gałęziami grzejnymi umieścić w betonie rurkę o średnicy do umieszczenia w niej czujnika podłogowego lub zamontować na ścianie pomieszczenia czujnik powietrzny. Przed zalaniem betonem należy sprawdzić, czy przewód grzejny jest sprawny, tzn. czy nie ma przerwy. Ze względu na proces wiązania betonu, ogrzewanie można włączyć dopiero po ok. 28 dniach od zalewania. W przypadku podłogi z desek, przewód układa się na warstwie izolacyjnej miedzy legarami. Można układać przewody grzejne na istniejącej podłodze nawet drewnianej. Na podłodze rozprowadza się warstwę, uplastycznionej masy betonowej (2 cm), w której układa się przewód grzejny.
Miejsce zainstalowaniu czujnika podłogowego; 1 — przewód grzejny, 2 — koniec przewodu, 3 — mufa łączeniowa, 4 — termostat, 5 — rurka z czujnikiem.